Prawo do posiadania broni palnej

W Polsce od początku XX w. obowiązują ograniczenia w nabywaniu i posiadaniu broni palnej. Pierwszym polskim aktem prawnym ograniczającym dostęp do broni palnej był dekret Naczelnika Państwa z 25 stycznia 1919 r., który za nielegalne posiadanie broni palnej, amunicji lub materiałów wojskowych przewidywał karę pozbawienia wolności oraz karę grzywny 5 tys. marek, a za nielegalne posiadanie broni myśliwskiej lub krótkiej palnej – karę aresztu do 3 miesięcy lub grzywny do 3 tys. marek1.

Obywatele, którzy chcieli posiadać broń, musieli występować z wnioskiem o pozwolenie na broń do organów administracyjnych: początkowo policji, a po zmianie przepisów do starostów.

 

Aktualnie posiadanie broni bez zezwolenia jest co do zasady niezgodne z prawem. Zgodnie z art. 263 kodeksu karnego odpowiedzialności karnej podlegają osoby popełniające przestępstwa polegające na:

posiadaniu bez wymaganego zezwolenia broni palnej lub amunicji (art. 263 § 2 kk),

– wyrabianiu i handlu bronią palną lub amunicją bez wymaganego zezwolenia (art. 263 § 1 kk),

– udostępnianiu lub przekazywaniu broni palnej lub amunicji osobie nieuprawnionej (art. 263 § 3 kk),

– nieumyślnej utracie broni palnej lub amunicji, która zgodnie z prawem pozostaje w dyspozycji osoby ją posiadającej (art. 263 § 4 kk).

 

Podstawowym aktem prawnym regulującym prawo do posiadania broni palnej jest ustawa o broni i amunicji z 1999 r. (dalej jako ustawa) Prawo do posiadania broni nie należy w polskim systemie prawa do kategorii praw i wolności osobistych obywatela, gdyż jest to uprawnienie ściśle reglamentowane. Udzielenie osobie fizycznej prawa do dysponowania bronią palną stanowi odstępstwo od generalnej reguły, że broń znajdować się powinna wyłącznie w rękach uprawnionych służb. Z tych względów dostęp do broni podlega istotnym ograniczeniom, co wynika zarówno z monopolu państwa na stosowanie środków przemocy, jak i potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego2. Akt ten ogranicza możliwość nabywania i posiadania broni o czym w dalszej części opracowania.

 

I Kto może ubiegać się o broń palną?:

 

Zgodnie z art. 15 ustawy, o pozwolenie na broń palną może ubiegać się osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) ma ukończone 21 lat (w przypadku broni sportowej lub myśliwskiej na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego lub stowarzyszenia obronnego pozwolenie może być wydane osobie mającej ukończone 18 lat jednakże tylko na broń służącą do celów sportowych lub łowieckich);

2) posiada zdolność fizyczną oraz psychiczną do posługiwania się bronią, potwierdzoną orzeczeniem lekarskim i psychologicznym;

3) posiada miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej;

4) nie jest uzależniona od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych;

5) nie stanowi zagrożenia dla samego siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego, tj.:

a) nie jest skazana prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe

b) nie jest skazana prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo:

– przeciwko życiu i zdrowiu,

– przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia.

 

Spełnienie wszystkich przesłanek łącznie jest bezwzględnym wymogiem, aby możliwe było ubieganie się o wydanie zezwolenia na broń. Analogicznie w przypadku, gdy osoba ubiegająca się o pozwolenie nie spełni któregoś z wymogów wynikających z powyższego przepisu organ wyda decyzję odmowną w przedmiocie wniosku..

 

 

II Kategorie broni palnej, których posiadanie nie wymaga uzyskania zezwolenia

 

W rozumieniu ustawy bronią palną jest każda przenośna broń lufowa, która miota, jest przeznaczona do miotania lub może być przystosowana do miotania jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału miotającego.

Użytkownik nie zawsze musi legitymować się zezwoleniem aby posiadać broń palną legalnie. Zgodnie z art. 11 ustawy pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku:

– gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów,

– używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu,

– używania broni palnej sygnałowej i alarmowej do celów wzywania pomocy, ratowniczych, poszukiwawczych oraz przez osoby uprawnione do sygnalizacji zawodnikom rozpoczęcia konkurencji sportowej w trakcie zawodów sportowych, jeżeli wymaga ona takiej sygnalizacji;

-dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją na podstawie koncesji lub świadczących usługi rusznikarskie na podstawie odrębnych przepisów, o ile jest to związane bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej;

– dysponowania bronią przekazaną w celu pozbawienia lub potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych;

– posiadania broni palnej pozbawionej cech użytkowych;

– posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nie przekraczającym 10 mA;

– posiadania ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego;

– posiadania broni pneumatycznej;

– posiadania broni palnej rozdzielnego ładowania, wytworzonej przed rokiem 1885 oraz replik tej broni,

– posiadania broni palnej alarmowej o kalibrze do 6 mm;

 

Artykuł 11 ustawy określa rodzaje broni palnej, na które nie jest potrzebne zezwolenie. Należy przy tym pamiętać że na terytorium Polski obowiązuje generalna zasada, iż poza przypadkami określonymi w ustawie, nabywanie, posiadanie oraz zbywanie broni jest zabronione (art. 2 ustawy). A zatem w art. 11 pkt 1–11 ustawy wyliczone zostały sytuacje, w których na mocy ogólnego zezwolenia ustawodawcy – można posiadać broń bez pozwolenia i nie stanowi to przestępstwa lub wykroczenia3. Artykuł 11 stanowi zatem odstępstwo od obowiązku uzyskania pozwolenia na broń. Posiadanie rodzaju broni wskazanego w powyższym przepisie należy uważać jako legalne pomimo braku stosownego pozwolenia. W takim przypadku posiadacz broni palnej oznaczonej w art. 11 ustawy nie musi wszczynać postępowania w sprawie wydania pozwolenia na broń ani nie jest zobowiązany do wylegitymowania się dokumentem, który wskazywałby, że dysponuje legalnie bronią.

 

Przy czym nie powinno się tak interpretować art. 11 ustawy, aby faktycznie doprowadzić do legalizacji posiadanej broni innej niż jedna z wymienionych w tym przepisie. Subiektywne przekonanie danej osoby, że posiadana lub zbywana broń nie wymaga zezwolenia, nie ma znaczenia dla oceny charakteru takiego rodzaju broni (por. wyr. WSA w Warszawie z 27.7.2016 r., IV SA/Wa 3251/15, CBOSA – w którym wprost określono, że gdy obiektywne opinie biegłych wskazują, że dany rodzaj broni wymaga zezwolenia, niedopuszczalna jest sprzedaż takiej broni osobom nieuprawnionym, mimo iż sprzedawca jest przekonany, że sprzedaje jeden z rodzajów broni wymienionych w art. 11 ustawy)4.

 

 

III Zasady wydawania pozwoleń na broń

 

W Polsce nie ma jednego pozwolenia na broń. Jest kilka różnych rodzajów pozwoleń, które uprawniają do posiadania różnego typu broni oraz wiążą się z odmiennymi wymaganiami. Zasady i warunki wydawania, cofania pozwoleń na broń, rejestracji broni oraz dysponowania bronią i amunicją zostały uregulowane w rozdziale drugim ustawy.

 

Aby uzyskać pozwolenie na posiadanie broni innej niż wymieniona w punkcie drugim niniejszego artykułu konieczne jest zrealizowanie następujących czynności:
1. Sporządzenie pisemnego wniosku kierowanego do Komendanta Wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu zainteresowanej osoby, który powinien zawierać następujące elementy:

a) wskazanie osoby od której pochodzi wniosek, imię ojca, imię i nazwisko panieńskie matki,

b) adres stałego pobytu, adres do korespondencji/zamieszkania (jeżeli jest inny niż adres stałego pobytu),

c) seria i numer dowodu osobistego oraz kiedy i przez jaki organ został wydany,

d) numer ewidencyjny PESEL,

e) określenie rodzaju broni i ilości jednostek broni,

f) uzasadnienie wniosku, z którego będzie wynikać cel jakiemu ma służyć broń,

g) podpis wnioskodawcy.

 

Do wniosku należy załączyć:

a) orzeczenie lekarskie stwierdzające fizyczną i psychiczną zdolność wnioskodawcy do posługiwania się bronią;

b) orzeczenie psychologiczne stwierdzające sprawność psychologiczną wnioskodawcy do posługiwania się bronią;

c) dwie fotografie o maksymalnych wymiarach 3 x 4 cm;

d) dowód uiszczenia opłaty skarbowej za wydanie pozwolenia na broń lub w przypadku dopuszczenia do posiadania broni za wydanie decyzji administracyjnej /wpłatę należy dokonać na konto Urzędu Miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania – numer konta można znaleźć na stronie internetowej oraz w Biuletynie Informacji Publicznej właściwego urzędu

 

ORAZ DODATKOWO:

w przypadku broni w celach łowieckich:

–           zaświadczenie o przynależności do Polskiego Związku Łowieckiego;

–           zaświadczenie o posiadaniu uprawnień do wykonywania polowania;

 

w przypadku broni w celach sportowych:

                    zaświadczenie o członkostwie w stowarzyszeniach o charakterze strzeleckim;

                    dokument z którego wynika posiadanie kwalifikacji sportowych o charakterze strzeleckim;

                    licencję właściwego polskiego związku sportowego;

w przypadku broni w celach obrony osobistej:

–           dokument z którego wynika stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenie życia, zdrowia lub mienia;

w przypadku broni przeznaczonej do celów rekonstrukcji historycznych:

                    dokument z którego wynika członkostwo w stowarzyszeniu, którego statutowym celem jest organizowanie rekonstrukcji historycznych;

                    zaświadczenie potwierdzające czynny udział w działalności statutowej;

 w przypadku broni przeznaczonej do celów kolekcjonerskich:

–           dokument członkostwa w stowarzyszeniu o charakterze kolekcjonerskim;

w przypadku broni przeznaczonej do celów pamiątkowych:

–           dokument z którego wynika nabycie broni w drodze spadku, darowizny lub wyróżnienia;

w przypadku broni do celów szkoleniowych:

                    dokument o posiadaniu uprawnień do prowadzenia szkoleń o charakterze strzeleckim;

                    potwierdzenie prowadzenia zarejestrowanej działalności gospodarczej w zakresie szkoleń strzeleckich;

 

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy pozwolenie wydaje się, gdy wnioskodawca nie stanowi zagrożenia dla samego siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego. Przez zagrożenie dla siebie należy rozumieć sytuację, w której ze względu na stan zdrowia wnioskodawca nie jest w stanie zagwarantować, że broń nie zostanie użyta przeciwko sobie (np. cierpi na długotrwałą depresję). Bezpieczeństwo publiczne w języku potocznym jest definiowane jako „ogół warunków i instytucji chroniących państwo i obywateli przed zjawiskami groźnymi dla ładu prawnego (S. Dubisz (red.), Wielki Słownik Języka Polskiego, Tom a–g, Warszawa 2018, s. 243). z kolei za porządek publiczny uważa się „ład, spokój społeczny, życie zgodne z prawami obowiązującymi w społeczeństwie” (S. Dubisz (red.), Wielki Słownik Języka Polskiego, Tom o–q, Warszawa 2018, s. 761). Zarówno zatem bezpieczeństwo jak i porządek publiczny w swej definicji kładą nacisk na działanie zgodnie z prawem. Zagrożeniem dla bezpieczeństwa i porządku publicznego jest więc osoba, która swoim działaniem narusza normy prawne – szczególnie popełniając przestępstwa5.

IV Jak uzyskać zezwolenie krok po kroku

W przypadku ubiegania się o broń do celów sportowych należy:

1) zapisać się do klubu sportowego, wpisanego do rejestru Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego (PZSS);

2) zdać egzamin na patent strzelecki (po 3 miesiącach od momentu zarejestrowania przez Klub w Portalu PZSS);

3) uzyskać licencję PZSS;

4) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny),

5) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji.

*Pozwolenie sportowe wymaga przynależności do PZSS, brania udziału w zawodach i w związku z tym uiszczania regularnych opłat w każdym roku członkostwa.

 

W przypadku ubiegania się o broń do celów kolekcjonerskich należy:

1) zapisać się do stowarzyszenia kolekcjonerów broni;

2) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny);

3) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji;

4) zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią.

 

W przypadku ubiegania się o broń do celów ochrony osobistej należy:

1) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny);

2) posiadać dokumenty potwierdzające istnienie ważnej przyczyny przywołanej w uzasadnieniu podania, wskazujące na istnienie stałego, realnego i ponadprzeciętnego zagrożenia życia, zdrowia lub mienia.;

3) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji;

4) zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią.

 

W przypadku ubiegania się o broń do celów łowieckich należy:

1) złożyć wniosek o przyjęcie w poczet członków Polskiego Związku Łowieckiego;

2) zdać egzaminy Polskiego Związku Łowieckiego (zgodnych z rodzajem broni myśliwskiej o którą strona się ubiega);

3) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny);

4) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji.

W przypadku ubiegania się o broń do celów pamiątkowych należy:

1) udokumentować fakt wejścia w posiadanie broni, najlepiej w postaci dokumentu takiego jak: postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku i dziale spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia i dział spadku, aktu darowizny broni;

2) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny);

3) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji;

4) zdać egzamin teoretyczny, ze znajomości przepisów prawa dotyczących warunków posiadania broni

* Do czasu uzyskania wspomnianego pozwolenia broni ani amunicji nie można odebrać od darczyńcy, a jeśli broń wchodzi w skład masy spadkowej – trzeba ją oddać do depozytu policyjnego. W razie nieuzyskania pozwolenia (np. gdy ubiegający się o zezwolenie nie zda egzaminu) – broń będzie trzeba zbyć osobie uprawnionej, ewentualnie poddać procedurze pozbawienia jej cech użytkowych.

W przypadku ubiegania się o broń do celów szkoleniowych:

1) przejść badania (psycholog, psychiatra, lekarz ogólny);

2) posiadać dokumenty:

– potwierdzające kwalifikacje do prowadzenia szkoleń, potwierdzone legitymacją prowadzącego strzelanie wydaną przez Polski Związek Strzelectwa Sportowego,

– potwierdzające ukończenie szkolenia Instruktora Strzelectwa i uzyskania tytułu “Instruktor Strzelectwa”,

– licencję zawodniczą Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego na uprawianie sportu strzeleckiego,

– informację z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej/ Krajowego Rejestru Sądowego potwierdzającego prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia zajęć szkoleniowych;

3) wysłać wniosek wraz z załącznikami do Wydziału Postępowań Administracyjnych Komendy Wojewódzkiej Policji;

4) zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią.

Egzamin na posiadanie broni składa się z dwóch części:

1) teoretycznej obejmującej sprawdzenie znajomość przepisów ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych, a także znajomość przepisów kodeksu karnego dotyczących przestępstw związanych z bronią.

 

2) Praktycznej, obejmującej sprawdzenie:

– przestrzegania szczegółowych zasad zachowania bezpieczeństwa na strzelnicy;

– umiejętności prawidłowego rozkładania i składania, ładowania i rozładowywania danej broni;

– postępowania z bronią niesprawną w stopniu uniemożliwiającym dalsze strzelanie;

– określenia części broni;

– przeprowadzenie sprawdzianu strzeleckiego z użycia danego rodzaju broni.

 

Zdającemu egzamin przysługuje jeden egzamin poprawkowy, który przeprowadza się nie wcześniej, niż po upływie siedmiu dni od dnia niezdania egzaminu. Za egzamin poprawkowy pobiera się dodatkową opłatę, stanowiącą połowę stawki opłaty za egzamin. Opłaty wnosi się przed przystąpieniem do egzaminu.

V. Decyzja w przedmiocie pozwolenia na broń

Pozwolenie na broń wydawane jest w drodze decyzji administracyjnej, w której określa się cel, w jakim zostało wydane oraz rodzaj i liczbę egzemplarzy broni. W przypadku nieuwzględnienia wniosku osoba ubiegająca się o broń może wnieść odwołanie do komendanta głównego Policji, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Należy je uzasadnić i wskazać w nim ponownie argumenty za wydaniem pozwolenia oraz spełnić wszystkie wymagania wskazane w ustawie. Odwołanie przysługuje nie tylko w przypadku decyzji odmownej ale również gdy decyzja nie uwzględnia w całości wniosku (np. w zakresie liczby jednostek broni palnej).

 

Po uprawomocnieniu się decyzji administracyjnej (po 14 dniach od jej otrzymania, a przypadku, gdy decyzja jest zgodna z żądaniem strony po jej wydaniu, bez upływu tego terminu) na wniosek osoby posiadającej pozwolenie na broń wydaje się zaświadczenie uprawniające do nabycia broni, zgodnie z pozwoleniem. Wniosek należy złożyć do Komendanta Wojewódzkiego Policji. Za wydane zaświadczenie pobiera się opłatę skarbową w wysokości 17 zł. wpłatę należy dokonać na konto Urzędu.

 

Osobom deklarującym zakup broni palnej lub amunicji w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji, na ich wniosek, poświadcza uprzednią zgodę przewozową. Uprzednia zgoda przewozowa powinna zawierać:

1) wskazanie państwa początkowego i docelowego transakcji;

2) nazwę lub imię i nazwisko zbywcy i nabywcy broni palnej lub amunicji;

3) siedzibę i adres lub miejsce zamieszkania i adres zbywcy i nabywcy broni palnej lub amunicji;

4) adres, na który broń palna lub amunicja ma być dostarczona;

5) dane techniczne pozwalające na jednoznaczną identyfikację broni palnej lub amunicji;

6) liczbę egzemplarzy broni palnej lub sztuk amunicji.

Właściwy komendant wojewódzki Policji  poświadcza uprzednią zgodę przewozową w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.

 

Broń należy zarejestrować w nieprzekraczalnym terminie 5 dni od daty zakupu. Fakt posiadania zarejestrowanej broni potwierdza się w legitymacji posiadacza broni, którą wystawia organ wydający pozwolenie.

 

 

 

VI Obowiązki posiadacza broni:

 

Osoby posiadające pozwolenie na broń w celu określonym w art. 10 ust. 2 pkt 1-3 ustawy o broni i amunicji (w celu ochrony osobistej, ochrony osób i mienia lub łowieckim) są obowiązane raz na pięć lat przedstawić aktualne orzeczenie lekarskie i psychologiczne potwierdzające, iż mogą one dysponować bronią.

Posiadacz pozwolenia na broń jest zobligowany do:

1) rejestracji broni – w ciągu 5 dni od daty jej nabycia;

2) wyrejestrowania zbytej broni – niezwłocznie pisemnie powiadamiając organ Policji;

3) w przypadku zmiany miejsca stałego pobytu – do zawiadomienia organu Policji właściwego ze względu na nowe miejsce stałego pobytu, w ciągu 14 dni od dnia zmiany miejsca stałego pobytu;

4) w przypadku utraty broni – niezwłocznego, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin od chwili stwierdzenia utraty broni, zawiadomienia Policji lub Żandarmerii Wojskowej.

 

Zgodnie z art. 51 ust. 2 ustawy o broni i amunicji, osoby niedopełniające obowiązków w ww. terminach podlegają karze aresztu albo grzywny.

 

VII Opłaty

 

Poniżej znajduje się tabela podstawowych opłat związanych z postępowaniem o wydanie pozwolenia na posiadanie broni, sporządzona na podstawie ustawy o opłacie skarbowej, Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic, rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2000 roku w sprawie egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących posiadania broni oraz umiejętności posługiwania się bronią, a także strony internetowej: https://www.pzss.org.pl/skladki-oplaty.

 

za wydanie decyzji zezwalającej na posiadanie broni palnej każdego rodzaju osobie fizycznej

242 zł

za wydanie decyzji zezwalającej na posiadanie broni palnej każdego rodzaju osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej

1193 zł

za wydanie zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni

17 zł

za wymianę legitymacji posiadacza broni, świadectwa broni

17 zł

za wydanie karty rejestracyjnej broni pozbawionej na stałe cech użytkowych

82 zł

za wydanie Europejskiej Karty Broni Palnej

105 zł

inne zezwolenia (pozwolenie dopuszczające do posiadania broni w czasie wykonywania zadań związanych z bronią)

10 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach ochrony osobistej

500 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach sportowych

800 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach kolekcjonerskich

1150 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach pamiątkowych

550 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach szkoleniowych

1000 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach innych

600 zł

za egzamin związany z ubieganiem się o wydanie pozwolenia na broń w celach szkoleniowych dla nauczycieli realizujących w szkołach lub szkołach wyższych zajęcia z przysposobienia obronnego 

100 zł.

Za egzamin poprawkowy pobiera się dodatkową opłatę, stanowiącą połowę stawki opłaty za egzamin

 

za egzamin na patent strzelecki

400 zł

za egzamin poprawkowy na patent strzelecki

100 zł

za wydanie plastikowej karty patentu strzeleckiego

60 zł

za wydanie legitymacji prowadzącego strzelanie

50 zł

za wydanie licencji zawodniczej dla osób pełnoletnich

50 zł

 

*W tabeli nie uwzględniono opłat związanych z członkostwem w stowarzyszeniach, związkach, klubach sportowych, (Te znajdują się na stronach poszczególnych organizacji) oraz kosztów badań psychologicznych, psychiatrycznych, lekarskich.

 

 

VII Wzory pism

 

1. Wniosek o wydanie pozwolenia na posiadanie broni palnej:

 

                                                                                  ……………………………………………………………

                                                                                  miejscowość,                    data

imię, nazwisko

……………………………………………………

imię ojca, imię i nazwisko panieńskie matki

……………………………………………………

data i miejsce urodzenia

……………………………………………………

adres stałego pobytu z kodem pocztowym

……………………………………………………

inny adres np. czasowy, do korespondencji

…………………………………………………….

seria i numer dowodu osobistego

…………………………………………..

organ wydający dowód osobisty i data wydania

…………………………………………………….

numer ewidencyjny PESEL

…………………………………………..…………

telefon kontaktowy

 

Komendant Wojewódzki Policji

                                                                                      w …………..

 

 Wniosek o wydanie pozwolenia na posiadanie broni palnej

 

Wnoszę o wydanie pozwolenia na posiadanie ………………………….. sztuk /ilość/ broni do celów ochrony osobistej/sportowych/pamiątkowych/kolekcjonerskich/łowieckich/rekonstrukcji  historycznych/szkoleniowych**, w postaci: np. broni palnej bojowej/gazowej/alarmowej w postaci pistoletów lub rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm /przedmiotów o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej 10 mA przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.

 

Uzasadnienie

 

[Wnioskodawca powinien wskazać okoliczności, które uzasadniają wydanie pozwolenia, a także szczegółowo uzasadnić potrzebę posiadania wnioskowanego rodzaju i liczby sztuk broni]

…………………………………………………………..………………….……………………

……….

podpis

Załączniki:

1. Dowód wniesienia opłaty skarbowej za wydanie pozwolenia na broń

2. ……………….

3. ……………….

 

 

2. Wniosek o wydanie zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni palnej

 

 

……………………………                                                              ……..……………………………

(imię i nazwisko)                                                                                          (miejscowość i data)

……………………………….…..

(adres stałego pobytu)

………………………….…….…..

…………………………………….

(seria i numer dowodu osobistego)

…………………………………….

(nazwa organu wydającego i data wydania)

                                                                      

                                                                       Komendant Wojewódzki Policji w ……………

 

 

Wniosek o wydanie zaświadczenia uprawniającego do

nabycia broni palnej

 

 

Niniejszym wnoszę o wydanie ……….. szt. zaświadczenia (zaświadczeń) uprawniającego (-ych) do nabycia broni palnej …………………… do celów ……………………. w ramach posiadanej decyzji administracyjnej wydanej w dniu ………………………..znak………………..

Nadmieniam, że decyzją tą nabyłem uprawnienia do posiadania ……………. egz. broni palnej przedmiotowego rodzaju – w chwili obecnej faktycznie posiadam …………….. jednostek broni.

 

………..

podpis

załączniki:

1.      dokument potwierdzający uiszczenie opłaty skarbowej

2.      ……………..

 

 

3. Wniosek o rejestrację broni palnej

 

..…………………..

miejscowość, data 

…………………….

Imię i Nazwisko

………………………

PESEL

……………………..

Adres

 

Komendant Wojewódzki Policji

w…………………………………

 

 

Wniosek o rejestrację broni palnej

 

 

Wnoszę o zarejestrowanie broni palnej sportowej do celów kolekcjonerskich:

[należy wskazać typ broni, model, kaliber, numer,  rok produkcji]

…………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

Załączniki:

1) dowód zakupu: [np. faktura ze sklepu/umowa sprzedaży]

 

 

………..

podpis

 

 

 

 

 

Niniejszy artykuł został opracowany w oparciu o stan prawny z dnia 28 marca 2022 r.

 

 

opracował, radca prawny Jan Łętka



1    https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/156/plik/ot-658_internet.pdf; autorzy: Artur Dragan, Andrzej Krasnowolski, Anna Stawicka, Jagoda Tracz-Dral, Szczepan Woronowicz, Joanna Woźniczko

2       II OSK 3241/19 – wyrok NSA (N) z dnia 20-05-2020

3       B. Kurzępa, komentarz: Ustawa o broni i amunicji, s. 123

4       Ustawa o broni i amunicji. Komentarz, 2020, Stanisław Hoc, Legalis

5       Komentarz do art. 10 BrońAmunU 2020, wyd. 1/Szustakiewicz, dostępne w Legalis

6.   Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 sierpnia 2014 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz.U. 2014 poz. 1224)

7.   Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 marca 2000 r. w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnic (Dz.U. 2000 nr 18 poz. 234)

8.   Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. 1999 nr 53 poz. 549 z pózn zm.)

9.   rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2000 roku w sprawie egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących posiadania broni oraz umiejętności posługiwania się bronią (Dz.U. 2000 nr 19 poz. 241)

10. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553 z pózn zm.)

11. Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. 2006 nr 225 poz. 1635 z pózn zm.)

12. https://www.pzss.org.pl

 

 

.