Separacja – co, jak i kiedy? Opis procedury.

Co to jest separacja?

Najprościej mówiąc separację można określić jako sformalizowane rozstanie się małżonków, którzy nie chcą się jeszcze rozwodzić, ale dają sobie czas na końcową decyzję o ich dalszej wspólnej przyszłości. Separacja nie rozwiązuje węzła małżeństwa tak jak rozwód.

Separacja faktyczna a separacja prawna.

Warto zaznaczyć, iż funkcjonują dwie formy separacji: faktyczna i prawna.

Faktyczna separacja polega na dobrowolnym i czasowym rozstaniu się małżonków poprzez podjęcie decyzji o braku prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego. Żyją oni osobno, pozostając w dalszym ciągu małżeństwem. Jest to rozstanie się małżonków bez orzeczenia sądu i skutków prawnych – nie zmienia nic pod względem prawnym.

Separacja prawna orzekana jest przez sąd i wiąże się ze skutkami prawnymi – zniesienie majątkowych i niemajątkowych praw oraz obowiązków małżonków następuje na mocy orzeczenia sądu. Małżonkowie uzyskują dokument poświadczający fakt separacji z sądu. Separacja prawna potwierdza rozkład pożycia małżeńskiego w sposób zupełny, ale nie trwały – jest to rozwiązanie co do zasady „czasowe”, gdyż przepisy przewidują możliwość jej zniesienia. Jest możliwość przemyślenia decyzji o rozstaniu i ewentualnego powrotu do siebie małżonków.

Kiedy Sąd orzeknie separację?

W sytuacji, gdy żądanie orzeczenia separacji zgłasza tylko jeden z małżonków lub obydwoje, ale

mają oni wspólne małoletnie dzieci, to należy złożyć do sądu pozew, który następnie będzie rozpoznawany przez sąd w trybie procesowym. Wówczas sąd rozstrzyga taką sprawę wyrokiem.

Natomiast jeżeli małżonkowie są zgodni co do żądania orzeczenia separacji i gdy nie mają wspólnych małoletnich dzieci, to składają odpowiedni wniosek do sądu, który rozpatrywać go będzie w postępowaniu nieprocesowym. Wtenczas sąd orzeka postanowieniem.

Sąd w toku sprawy zbada, czy między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia.

Zupełny rozkład pożycia charakteryzuje się ustaniem więzi duchowej, fizycznej i gospodarczej między małżonkami – ustała między nimi więź duchowo-emocjonalna (brak uczucia), więź fizyczna (nie współżyją ze sobą) oraz więź gospodarcza (brak wspólnego mieszkania, wspólnego ponoszenia kosztów życia codziennego i utrzymania dzieci, tworzenia wspólnego majątku).

Nie jest niezbędne, aby małżonkowie mieszkali osobno – mogą nadal pozostawać pod wspólnym dachem, ale rozkład pożycia małżeńskiego musi być zupełny.

Separacja nie wymaga rozkładu trwałego, jej charakter może być przejściowy i nie wyklucza ponownego powrotu do siebie małżonków.

Separacja jest alternatywą dla małżonków, którzy z różnych powodów, np. religijnych, nie chcą orzeczenia rozwodu.

Kiedy Sąd nie orzeknie separacji?

Przesłankami uniemożliwiającymi orzeczenie separacji przez sąd – tzw. przesłankami negatywnymi są:

  • dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków (nie może dojść do separacji, jeżeli mogłoby wskutek tego ucierpieć ich dobro), np. gdy konsekwencją separacji byłyby niekorzystne zmiany w psychice dzieci lub gdyby pogorszeniu uległy warunki materialne, w jakich wychowywane są dzieci,
  • zasady współżycia społecznego (jeżeli separacja byłaby z różnych względów z nimi sprzeczna), np. gdy wskutek separacji ciężko chory małżonek zostałby bez jakiejkolwiek opieki lub gdy małżonkowie opiekują się pełnoletnim dzieckiem z niepełnosprawnością wymagającym stałej opieki.

Skutki orzeczonej przez Sąd separacji.

Najważniejsze skutki separacji:

  • pomiędzy małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa,
  • odsunięcie małżonków od ustawowego dziedziczenia po sobie (w tym zanika prawo do zachowku po zmarłym partnerze),
  • uchylone zostaje domniemanie, że dziecko urodzone podczas separacji jest dzieckiem męża,
  • wzmianka o separacji zostaje wpisana w akcie małżeństwa,
  • małżonkowie, pozostający w separacji, nie mogą zawrzeć innego małżeństwa.

Ponadto w orzeczeniu o separacji można uregulować kwestie związane z funkcjonowaniem małżeństwa podczas jej trwania, a dotyczące: winy rozkładu pożycia, władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem, podziału majątku, czy też wspólnego zamieszkiwania małżonków. Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy. Istnieje możliwość dochodzenia alimentów na rzecz drugiego małżonka.

Pozew/wniosek o separację.

Pozew/wniosek o separację wnosi się według reguł właściwych dla rozwodu – należy złożyć w sądzie okręgowym (wydział cywilny), właściwym dla wspólnego miejsca zamieszkania. Jeśli takiego małżonkowie nie posiadają, należy wybrać sąd właściwy dla wspólnego ich pobytu. W przypadku braku wspólnego zamieszkania lub pobytu adresatem jest sąd właściwy miejscowo dla jednego z małżonków.

W treści pozwu muszą zostać wskazane dane obojga małżonków – ich nazwiska, numery PESEL, aktualne adresy zamieszkania. Podaje się także informację o liczbie, wieku i płci wspólnych dzieci, stosunków majątkowych oraz zarobków obojga małżonków.

Dokument musi zawierać dokładnie określone żądania. Oprócz separacji może to być żądanie: zasądzenia alimentów na rzecz małoletnich dzieci lub drugiego małżonka, ustalenia kontaktów z dziećmi, powierzenia wykonywania władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, ustalenia korzystania ze wspólnego mieszkania, podziału majątku. Pozew zawiera także uzasadnienie, czyli przedstawienie powodów zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego.

Do pozwu o separację trzeba dołączyć:

  • akt małżeństwa,
  • akty urodzenia wspólnych dzieci,
  • zaświadczenie o zarobkach.
  • inne dokumenty – rachunki potwierdzające wysokość kosztów utrzymania małoletnich dzieci stron (paragony, faktury), wydatki małżonka domagającego się zasądzenia na swoją rzecz alimentów i inne.

Pozew wraz z załącznikami składa się w dwóch egzemplarzach – oryginale i odpisie.

Opłata sądowa za separację małżeńską:

  • 600 zł, jeśli sąd będzie orzekał o separacji podczas procesu,
  • 100 zł, gdy wspólnie jest składany wniosek.

Zniesienie separacji.

Zgodnie z przepisami na zgodne żądanie małżonków sąd może znieść separację prawną. Z momentem zniesienia separacji jej skutki ustają. Sąd okręgowy rozstrzyga wówczas o władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi, mając na uwadze ich dobro, może też zadecydować o kontaktach, alimentach. Sąd orzeka również o ustroju majątkowym małżonków, którzy powracają do wspólności majątkowej, jednakże na zgłoszony wniosek mogą pozostać w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Po zniesieniu separacji strony znowu mają takie same prawa i obowiązki jak każde małżeństwo.

Autor: r. pr. Mateusz Kisiel